Recensie dubbel cd met Toccata's van Bach

In het Reformatorisch Dagblad van 27 februari staat een recensie van de dubbel-cd met Toccata’s van Bach, uitgevoerd door Léon Berben

Alle toccata’s van Bach

Gert de Looze

Wervelend, sprankelend en verrassend. Zo is de dubbel-cd met alle toccata’s van Bach te typeren.
De pedaliter werken speelt Léon Berben (1970, Heerlen) op het Hagerbeer/Schnitgerorgel in de Laurenskerk van Alkmaar. De manualiter composities klinken op een fraai klavecimbel van Keith Hill, een kopie van een instrument van Christian Zell uit 1728.
Klavecinist en organist Berben verdiepte zich volgens het booklet grondig in de historische uitvoeringspraktijk. Dat levert een verfrissende kijk op overbekende kost op. Zo past de oudemuziekspecialist meer versieringen toe dan de meeste collega’s.
Soms speelt Berben overduidelijk non-legato. Dat was even wennen, maar inmiddels ben ik overstag. Mede dankzij de doorzichtige (orgel)klank, Berbens versieringskunst, zijn oog voor detail en de onverwachte accenten die hij plaatst.
Deze energieke Bach smaakt naar meer. Maar dan wel graag grote (orgel)werken afwisselen met rustige composities.

Johann Sebastian Bach – Toccata’s, Léon Berben, harpsichord & organ; Ramée (RAM 0903); 2-cd; € 29,95.

© Reformatorisch Dagblad

Leon Berben komt met cd met werken van Vincent Lübeck

Bij het label aeolus is eind 2009 is de nieuwste cd van Leon Berben verschenen. Op deze cd speelt hij de orgelwerken van Vincent Lübeck, op de Schnitger-orgels van de St. Jacobi Hamburg en in de St. Georg te eener, beide gerestaureerd door Ahrend.

1. Praeludium ex G

2. Praeambulum ex C

3. Praeludium ex D

4. Ich ruff zu dir Herr Jesu Christ

5. Praeludium ex E

6. Praeambulum et fuga ex F

7. Nun last uns Gott den Herren

8. Praeludium ex C

9. Chacon

10. Praeambulum ex G

11. Ach wir armen Sünder

De opname is, zoals gewoonlijk bij dit label, zeer fraai. Inmiddels is op de site www.orgelnieuws.nl een recensie van deze cd verschenen (zie elders op deze blog de link naar deze recensie).

Een aantal van deze orgelwerken van Vincent Lübeck zal hij in 2010 spelen tijdens de concerten in Nederland (o.a. in de Bovenkerk te Kampen).

Antoni van Noordt even uit de schaduw

In het Reformatorisch Dagblad van vandaag staat een lezenswaardig artikel over Antoni van Noordt

Mysterieuze orgelmeester, expressieve muziek

Jaco van der Knijff

Anthoni van Noordt en zijn ”Tabulatuurboeck”: jaren geleden raakte Jaap den Hertog (58) geboeid door de man en zijn muziek. Na jaren onderzoek heeft de Zeistenaar ongeveer alle grote vragen rond deze mysterieuze orgelmeester beantwoord gekregen.

Het begon toen hij organist was in de gereformeerde gemeente van Hoofddorp, hij was 21 jaar. Tijdens zijn zoektocht naar muziek voor de eredienst, kwam Jaap den Hertog de psalmvariaties van Anthoni van Noordt (ca. 1619-1675) tegen. „Die intrigeerden me. Ik vond ze ongelooflijk moeilijk. Ik kreeg maar geen zicht op het tempo. Bij een van de bewerkingen van Psalm 7 raakte ik een keer helemaal de kluts kwijt.”

Hij ging naar het Amsterdamse conservatorium, werd muziekdocent aan hogeschool de Driestar, raakte meer en meer bij het reken- en wiskundeonderwijs betrokken en kwam uiteindelijk bij het Freudenthal Instituut in Utrecht terecht, waar hij het rekenonderwijs voor de basisscholen ontwikkelt.

Maar Van Noordt en de 17e-eeuwse Amsterdamse orgelcultuur lieten hem niet los. Uiteindelijk werden jaren van zoeken en vergaren vorige maand in Leiden beloond, toen Den Hertog een vuistdikke dissertatie over deze materie verdedigde.

Het verhaal van Anthoni van Noordt en zijn ”Tabulatuurboeck” is snel verteld. In 1660 publiceert Van Noordt, dan organist van de Nieuwe Zijdskapel, een bundel orgelmuziek: tien psalmen en zes fantasieën. Hij spaart bij de uitgave kosten noch moeiten. Waarschijnlijk is hij zelf de graveur van de meer dan zestig koperplaten van het boek.

Het lijkt erop dat er maar één exemplaar is gedrukt. „Ik ben geen signalen tegengekomen van meer exemplaren en ook geen signalen van verspreiding van het boek”, zegt Den Hertog. Het éne exemplaar ligt in een bibliotheek van de Poolse stad Krakau.
Wat is nu het bijzondere aan het ”Tabulatuurboeck”? Den Hertog: „Mijn eerste grote ontdekking was dat je Van Noordts psalmvariaties in relatie kunt brengen met de psalmteksten van Datheen. Let eens op de volgorde: Psalm 15, 38, 6, 7, 2, 50, 119, 116, 22, 24. Dat lijkt niet logisch. Maar inhoudelijk is dit zorgvuldig geconstrueerd. Van Noordt wil een boodschap meegeven. Hij begint met de vraag wie „hiernaar” op Gods heilige berg zal verkeren. Om te eindigen met Psalm 24: wie rein van hart en handen is, zal op die heilige berg wonen en blijven.”
Met allerlei muzikale figuren heeft de componist de tekst uitgebeeld, stelt Den Hertog. „Ik kan dat niet bewijzen, maar wel proberen aannemelijk te maken. Bij vers 1 van Psalm 6 tref je een serie uitgeschreven trillers aan. In die tijd staat een triller voor beven, felle emotie. Dat heeft te maken met de ontzetting waarvan sprake is in de tekst. Als je weet dat de zogenaamde figura corta (kort-kort-lang) stond voor opgewondenheid als gevolg van kwaad of verdriet, dan past dat precies bij het begin van Psalm 2, over het razen van de heidenen.”
In de orgelwereld wil men van deze relaties vaak niet weten omdat ze nogal subjectief zouden zijn. „Van Noordts bewerkingen worden vaak benaderd als absolute, objectieve muziek. En zo worden ze ook uitgevoerd. In de late barok, zoals bij Bach, zou de muziek buitengewoon expressief zijn. Daarvoor nog niet. Maar Rembrandts werk benader je toch ook niet als absolute, objectieve kunst? Ieder accepteert dat hij bijbedoelingen had. Dat had Van Noordt ook.”
De doctor pleit dan ook voor een expressieve manier van uitvoeren van Van Noordts werken. „Daarmee doe je recht aan de affecten die hij erin verwerkte.”
Wie speelt volgens hem Van Noordt zoals het hoort? „Bernard Winsemius, Van Noordts verre opvolger als organist van de Amsterdamse Nieuwe Kerk, doet het goed. Niet zozeer op basis van de teksten, maar op grond van de noten. Hij speelt Van Noordt heel dynamisch en expressief.”

© Reformatorisch Dagblad